İngiliz Yargıç, gece yarısı parktan geçen kızı korkutan adama, 7 yıl, 7 gün hapis cezası verince şaşıran gazeteciler sormuş: "Adam kıza elini bile süremedi.
Kaçan kızın çığlıklarına yetişenler de adamı yakaladı. Bu ceza çok değil mi?" Yargıcın yanıtı hukuk tarihine geçecek düzeydeydi: "Kızı korkutmanın karşılığı 7 gündür. 7 yıl, İngiliz kızlarının gece yarısı parkta dolaşma özgürlüklerine saldırmanın cezasıdır."...
Bu hikayeyi duymayanınız yoktur diye düşünüyorum. Hem sosyal medyada hem de pek çok köşe yazısında sık sık karşımıza çıkıyor.
Bu hikaye gerçek mi şehir efsanesi mi bilmiyoruz. Fakat Denizli'de yaşanan olay gerçek.
HİKAYE KLASİK BAŞLIYOR
Taciz hikayesi klasik. Dolmuştan indikten sonra evinin bulunduğu apartmana kadar kızı takip edip asansörde taciz eden sanık, mahkemede "dolmuşta bakıştıklarını ve kızın da gönlü olduğunu" iddia ediyor.
Sanığın duruşmadaki iyi hali de göz önünde bulundurularak 9 yıllık ceza 7.5 yıla indiriliyor. Ancak bu ceza, sanığın avukatına çok, mağdurun avukatına az gelince yeniden görülüyor. Bölge mahkemesinin kararı ve kararının gerekçesi ise bu klasik davayı manşete taşıyacak cinsten...
TEŞEKKÜR EDERİZ
Bölge adliye mahkemesi indirimleri iptal ettiği gibi cezayı da 12 yıla yükseltiyor.
Ceza, Yargıtay tarafından da onanıyor.
Gerekçe olarak sanığa verilen cezanın "sosyal ve uyarma amacıyla, bu suçun toplumsal önemi" sebebiyle artırım yoluna gidildiği yazılıyor. Yani bu, tacizciye, "kızı evinin asansöründe taciz etmek"ten dolayı 7 yıl, Türk kadınlarının sokakta dolaşma özgürlüğüne saldırmaktan dolayı ise 5 yıl ceza kesildiği anlamına geliyor.
Bu emsal karar, "Ben yalnız bulduğum kadını rahatsız ederim. Sonra da o saatte sokakta ne işi vardı, bana baktı, göz kırptı der, yırtarım" diye düşünenlere güzel bir ders niteliğinde.
Bir kadın ve iki kız çocuğu annesi olarak bu kararı veren bölge mahkemesi hakimine teşekkürü borç biliyorum.
Artık anlatabileceğimiz, kendi ülkemizden gerçek bir örneğimiz var.