Nedense, içim bir türlü sindiremiyordu Futbol Federasyonu'nun bu maçları oynatma kararını! Dost meclislerinde, futbolcu sakatlıklarının yoğunlaşacağından dem vurdum sürekli... Buyrun, başı çeken sakatlar Muslera ve Andone!
Yöneticilerin başrol oyunculuğuna soyunmamaları mümkün mü? Buyrun, canhıraş sahaya dalan Sayın Ağaoğlu'nun hamlesi, işin apayrı bir tarafı! Niyetim, Ahmet veya Mehmet değil, son kulvarlara girildiğinde, seviyelerin daha da düşeceğindendir şüphelerim! Sakatlıkların daha da fazlalaşacağını! Yani herkesin tribüne oynadığını! Yani; acıyı ve de cezayı çekenlerin de, görüldüğü üzere futbolculara yoğunlaşacağını, kimse kimse umursamıyor(!) 'Ligler bitsin yeter!' mantığı yani! Bırakayım, lordların kafasına takmadığı, onlara göre olan bu tırı-vırıyı... Geçen hafta kazanılan Denizli galibiyeti ile üst sıralara mayası kabarmıştı Beşiktaş'ın...
İlk çeyrek geçilirken Amir'in kırmızı görmesiyle on kişi kalan Konyaspor karşısında daha gerçekçi ataklar beklerken, o dakikalar sonrasında, sünepe tavrında bir değişiklik göremedik Beşiktaş'ın!
İKİ TAKIMDA RAHATLADI
Eksik rakiplerine rağmen... Rakip yarı alana konuşmalarına rağmen... Orta alanda, Elneny başta olmak üzere, sakız çiğneye çiğneye çenelerini durmadan yormalarına rağmen(!) Pozisyon zenginliği mafiş(!)' derken... Gerçekten rol alan oyuncu sayısı, üçü geçmez görüzürken (Gökhan, Atiba ve Rıdvan)... Artık naçar kalarak gerilerden topla buluşan Burak, karşı köşedeki ağları temizlercesine, bıraktı topu yerli yerine... Ve ölü toprağını üstünden atarak, Diaby ile ikilediler skoru, soyunma odasına gitmeden...
İki farklı öne geçmesine karşın, hala bir tedirginliğin farkı hissediliyordu Beşiktaş'ta...
Ta ki Burak'ın buluşturduğu topu, Lens'in gole çevirmesine kadar... Sonrasında, Kartallar da rahatladı, Konyalılar da! Herkes, karşılıklı olarak rahatlamıştı yani... Konya, uçurumun kenarına bir adım daha yaklaştı böylece... Beşiktaş kutlanmalı ama, eğer gelecek sene hesapları yapılacaksa eğer, görüntüye göre yarıdan fazla oyuncularına 'bay bay!' demeleri gerekecek!