F.Bahçe için psikolojik ve şampiyonluk rotası iddiası için en kritik maçtı Antalya deplasmanı. Kazanırsa Beşiktaş'ı geçerek 3. sıraya yükselecekti, altın değerinde üç puanla zirveye çengel attı. İki hafta önce F.Bahçe adeta yerle bir olmuştu. Aykut Kocaman istifa etmiş, memleketine moral bulmaya gitmişti, takım haşat, camia moralsiz. "Bu takım şampiyonluk bir yana UEFA Kupasına katılma şansını bile yakalayamaz" yargıları yaygındı. Ama bizim ligimiz son derece ilginç. Ne La Liga'ya benzer, ne Premier Lige, ne de Bundesliga'ya. Zirvede istikrar yok, bir iki yenilgi alan takım tökezliyor, uzun maratonda belirli rota tutturanlar, yürüyor gidiyor. G.Saray ve Beşiktaş'ın ilginç puan kayıpları, F.Bahçe'ye yeniden şans koridoru yarattı. Hele haftaya Beşiktaş-G.
Saray derbisi var, heyecan dayanmaz.
Antalyaspor, Eto'o, Samir Nasri, Maicon ve Deniz gibi büyük hücum silahlarına sahipti.
Kocaman, Mehmet Topal ve Josef'le iki ön liberoyla etkisiz bırakmaya çalıştı. Buna karşılık gol ayakları Giuliano ve Janssen de, Aatif ve Dirar desteğiyle Antalya defansını dağıtmayı hedefledi. "Devre golsüz bitecek" derken Janssen-Giuliano verkaçında Giuliano 45'te nefis bir şutla topu ters köşeye mıhlayarak düğümü çözdü, takımını soyunma odasına sevinç dalgasıyla götürdü.
KOCAMAN'A RAĞMEN
F.Bahçe 2. yarıda Aykut Kocaman'ın gaflarına rağmen kazanmasını bildi. Kocaman, takımı baskı yerken ve Aatif rakipleriyle sürekli boğuşmasına ve defansı rahatlatmasına rağmen çıkartarak Soldado'yu aldı, sanki atak oynuyormuş da pozisyon değerlendiremiyormuş gibi çift santrfora döndü. Bereket Soldado iki dakika oynayıp sakatlandı ve yerine Valbuena girdi. Aslında bu değişiklik Fener'in şansıydı.
Valbuena gibi top cambazının girmesi Antalya'nın etkisini azalttı, F.Bahçe'nin kazanmasını sağladı. Fenerbahçe'de maçın kahramanı kaleci Volkan'dı, harika kurtarışlarla takımını sırtladı.